We waren er bijna niet geraakt. Enkele weken voor vertrek checkte ik op internet welke documenten we nodig zouden hebben om Cuba binnen te geraken. Meestal is een toeristenvisum bij aankomst te verkrijgen maar voor Cuba heb je bij het inchecken een toeristenkaart nodig, die we uiteraard nog niet hadden. On line is dit niet verkrijgbaar. Gelukkig was er een ambassade van Cuba in Merida maar die hadden een verblijfplaats nodig in Cuba. Deze hadden we ook nog niet maar de man wist ons te verzekeren dat op de luchthaven in Cancun de kaart ook nog te verkrijgen was. Vanaf toen ben ik op zoek gegaan naar een logeerplaats in Havana maar dat bleek moeilijker dan gedacht. Een hotel naar ons budget is er erg slecht dus kozen we voor de optie 'Casa Particulara', de Cubaanse versie van airbnb, waarbij je een kamer of studio huurt. Maar aangezien internet niet optimaal is in Cuba bleek het dan ook erg moeilijk om on line iets te boeken. Ik had bijna de moed opgegeven en had al het idee geopperd om naar Guatemala te reizen ipv naar Cuba, maar 1 dag voor vertrek hadden we dan toch een casa particulara voor 1 nacht gevonden in Havana! Bij aankomst werden we opgevangen door Oscar, die ons heeft geholpen om voor de andere nachten een onderdak te vinden, zelfs over heel Cuba. Alles gaat daar nog steeds via telefoon wat maakt dat je ook niets op papier hebt. Het komt ook voor dat als je toekomt er toch geen plaats meer is maar dan brengen je ze onder bij vrienden of familie. Dit is ons 2 keer overkomen maar het verblijf viel meestal wel mee. Het slechtste hebben we eigenlijk geslapen in Havana, met vooral de laatste 2 nachten een matras waar zelfs gevangenen over zouden klagen. Maar als je ziet in welke krotten sommigen leven, dan kan je dat wel allemaal relativeren en neem je het er gewoon bij. De eerste dag logeerden we in onderstaand gebouw. Het ziet er niet echt fancy uit maar vanbinnen viel het appartement wel mee. Het had ook een balkon met een leuk uitzicht op het water en het straatleven. Je kan ook zien dat het niet echt stralend weer was. Zo hebben we een 2 weken weer gehad, niet normaal in Cuba voor die tijd van het jaar.
De volgende 3 nachten sliepen we in dit groene gebouw, in het 'penthouse', met een erg groot dakterras. Stef heeft er weer nieuwe vrienden gemaakt.
Havana (hier alle foto's, en het zijn er veel)
De eerste dag in Havana hadden we afgesproken met Hanne, de dochter van mijn nicht Els. Ze woont sinds enkele maanden met haar Cubaanse man en hun 2 kinderen in Vedado, Havana. Om bij haar te geraken had ze ons telefonisch al direct een goede tip gegeven. Als je een gewone taxi neemt naar haar kan het redelijk duur uitvallen. Daarom stelde ze voor om te doen zoals de locals; je gaat op een bepaalde plaats staan en steek je hand uit in de hoop dat er een auto stopt. Het zijn geen officiële taxi's maar hele oude Amerikaanse of Russische auto's, waarbij de chauffeurs wat proberen (bij) te verdienen. Want de auto's, zelfs de oude, zijn er erg duur. Al heel snel hadden we prijs, maar helaas was het een oude Lada die stopte. Al snel zat hij helemaal vol en hadden we zelfs als gezelschap een witte duif. Zijn baasje ging hem niet opeten maar het echte doel konden we niet verstaan.
Hanna heeft haar hun huis getoond, met de verbouwingen. Er is nog veel werk maar het zal zeker mooi en heel wat praktischer worden als het af is. Ook gaan ze zelf een casa particulara uitbaten, dus als je plannen hebt voor Cuba is dat zeker een goede optie. We zijn met haar gaan lunchen en hebben wat verhalen uitgewisseld en ze heeft ons nog wat goede tips gegeven voor de rest van onze reis door Cuba, waarvoor dank. Ik ben helaas een foto vergeten te trekken van onze ontmoeting.
Ondertussen was het heel hard beginnen te regenen en hebben we een tijdje moeten wachten vooraleer er een auto stopte om ons terug te brengen naar het 'Oude Havana'. Het was alweer een Lada, maar dan ene nog ouder als die ervoor. Zijn ruitenwissers werkte ook niet meer, niet handig als het zo giet. Maar de Cubanen hebben uiteraard voor alles een oplossing. Hij had een 3e ruitenwisser bij de hand en via het open raam veegde hij (of deed toch een poging) over het venster.
De volgende dagen hebben we Havana verkend. Het is een erg intrigerende stad en erg fotogeniek.
Er zijn heel veel mooie gebouwen...
Heel veel mooie auto's...
Veel mooie streetart...
Er is zelfs een Afro-Cubaanse kunstenaarssteegje, Callejón de Hamel genaamd, dat heel leuk is om te bezoeken.
Mooie musea (zelfs eentje over 28 september, Stef zijn verjaardag)...
Leuke marktjes en kraampjes...
Leuk straatleven...
Veel Che's in alle vormen...
En zoveel meer...
Viñales (hier alle foto's)
In deze streek, in het westen van Cuba, wordt tussen de kalkstenen rotsen in de donkerrode, zeer vruchtbare grond, de beste tabak ter wereld geteeld. De plantages in Viñales telen, fermenteren, drogen en triëren hier de tabaksbladeren die doorgaans elders in Cuba worden verwerkt tot kwaliteitssigaren zoals Cohiba en Montecristo. Met de fiets zijn we erop uitgetrokken. Bij een fruitstandje tussen de tabaksvelden zijn we gestopt en hebben een kokosnoot leeggedronken. De eigenaar was erg vriendelijk en via hem konden we ook een tabakshuis bezoeken, met een volledige uitleg in het Spaans. Gelukkig verstonden we ondertussen er toch al bijna de helft van. Ook heeft hij een sigaar voor ons gerold en hebben we er, uit beleefdheid, een paar keer aan getrokken, maar ons ding is het toch niet. De tabaksboer was een man die vooruit wou, maar de regering maakt dat erg moeilijk. Hij probeert nu op de kar van het toerisme te springen en gaat ook wat casa particulara bouwen met een restaurantje. Hij wil zich focussen op het ecotoerisme en kweekt ook zelf al zijn groenten en vlees. Zo probeert hij te sparen voor een auto, want nu hebben de meeste mensen enkel een paard en kar. Meer kunnen ze zich niet permiteren.
We zijn er ook naar een grot geweest en met een bootje in rondgevaren, maar dit is niet echt een aanrader. Voor ons geen grotten meer.
We wilden er ook een brommertje huren om de omgeving buiten Vinales te verkennen, maar dan zijn de Cubanen niet erg toeristvriendelijk. De toeristeninformatie ligt ergens boven op een berg, helemaal uit het centrum, niet erg handig. Daar stonden ook brommertjes, maar diegene die het beheerde was er niet. Maar daar wisten ze ons te vertellen dat er in het centrum ook brommertjes te huur waren. Wij de volgende dag op brommerjacht maar ze sturen je van hier naar daar, net zolang dat je goesting over is. Vreemd, want ik ben er zeker van een brommertjesverhuur in het centrum erg populair zou zijn.
Maar hier nog een verdere indruk van Vinales.
Playa Larga
Op aanraden van den Oscar hebben we hier ook een tussenstop gemaakt. Er zou daar een mooi natuurpark zijn. Oorspronkelijk hadden we 3 nachten gepland maar het bleek erg moeilijk te zijn om tegen een fatsoenlijke prijs naar dit park te gaan. Hier waren ze weer niet erg toeristvriendelijk en hebben we er maar 2 nachten verbleven. We hebben er een tandem gehuurd, een gewone fiets was niet beschikbaar. Je had er mooie stranden in de buurt en gelukkig viel het weer goed mee.
Cienfuegos (hier alle foto's)
Dit is een stadje, nog niet ontdekt door het massatoerisme. Het heeft een gezellig centrum met mooie gebouwen. We logeerden bij mensen die super vriendelijk waren. Zo vriendelijk dat ze vaak een praatje kwamen maken, uiteraard in het Spaans. We moesten ons serieus inspannen om ook een woordje terug te zeggen, soms wel erg vermoeiend. Maar zo leer je natuurlijk het beste een taal.
We zijn er ook een kerkhof gaan bezoeken. De weg ernaartoe (te voet) was op zich een belevenis want je komt dan echt door de buitenwijken waar het toerisme onbestaande is. Het kerkhof was ook wel indrukwekkend, met vele vervallen, maar mooie graven. Vele graven lagen gewoon open.
Trinidad (hier alle foto's)
Dit stadje is een must see in Cuba en daarom ook wel erg toeristisch maar toch heeft het zijn gezelligheid bewaard. Het staat sinds 1988 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en vooral de tientallen originele huizen met typische smeedwerken raampartijen en de oude, straten gemaakt van keien zijn opmerkelijk. We logeerden er de eerste 2 nachten in een huis dat afgebeeld staat op het muntstuk van 5 cent, vanwege zijn geschiedenis. De volgende 2 nachten werden we verplaatst naar vrienden, want ze waren overboekt maar het nieuwe verblijf was nog beter, met een prachtig uitzicht over de stad.
Voor onze vlucht naar Lima, Peru dienden we opnieuw naar Havana te gaan maar dat was geen straf want de eerste keer hadden we oa door het slechte weer niet alles kunnen doen. 'On the local way' zijn we opnieuw naar Vedado getrokken en hebben we er de bekende begraafplaats Cementerio de Cristobal Colon bezocht. Deze begraafplaats is een van de grote historische begraafplaatsen van de wereld en wordt in het algemeen, historisch en qua architectuur, beschouwd als de belangrijkste begraafplaats in Latijns-Amerika. Inmiddels heeft de begraafplaats meer dan 800.000 graven en liggen er 1 miljoen mensen bergaven. Aangezien dat de ruimte op de begraafplaats beperkt en kostbaar is worden na 3 jaar de overblijfselen weer verwijderd, verpakt en geplaats in een grote opslagloods. De eerste foto is van het graf van Ibrahim Ferrer, een voormalig lid van de Buena Vista Social Club.
Een bezoek aan de Plaza de la Revolución, het Plein van de Revolutie met het monument van Jose Marti en een afbeelding van Che Guevera op het gebouw van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, mocht uiteraard ook niet ontbreken. Op dit plein hield Fidel Castro zijn speeches voor het volk.
